Żona z ADHD - Anna B. Suchecka

Nie wulgaryzmy czy tym podobne. Ale rozwój z gołą pupą następuje krokami milowymi. Taki mam zwyczaj, że gdy zmieniam Dziecku memu pieluchę rozkładam podkład jednorazowy (tylko z nazwy jednorazowy) i zostawiam Dziecko z golusią pupcią na tyle aż jej się znudzi czyli do pół godziny. Czasem jakieś siku się pojawi ale to nieważne. Ważna jest istota rozwojowa w tych momentach. Królewna moja czując iż jest wolna od pieluchy od razu zaczyna szaleć. Piski, okrzyki radości prezentacja zębali, turlanie się na boki, brzuch i plecy... Właśnie pierwsze obracanko stało się z gołą pupą. Guganie, piski i śmiechy w głos - z gołą pupą. Podnoszenie do siadu - z gołą pupą. Łapanie za stópki - z gołą pupą. Podnoszenie pupy w górę - z goła pupą i przemieszczanie się także a i pierwsze próby do raczkowania też, bo nóżki podkurcza i przesuwa się do przodu... I tak ostatnio myślę czy gdyby nie ta goła pupa - rozwój byłby wolniejszy? Późniejszy? Czy jak? Ta swoboda ruchu jest tak istotna dla Dziecka mego jak …

Całe szczęście, że święta się skończyły. Migracje rodzinne może i miłe ale męczące jak cholera. Wczoraj pierwszy dzień po świętach myślałam, że odpocznę choć trochę a tu dupa. Gdyż spędzając cały dzień sam na sam z Dziecięciem Swym myślałam, że oszaleję jeszcze bardziej. Nie wiem czy to przez nadmiar twarzy czy wycieczki poza dom a może przez tą cholerną jedynkę na górze? Mojemu Dziecku włączył się wyjec. Cały dzień chodzę jak ślama (powiedzenie mojej mamy). Nie mam jak iść do kibla o myciu zębów nie wspomnę.... itp. Szlag mnie trafia w dodatku nosić Dziecka nie mogę bo kręgosłup boli strasznie a w chuście też odpada bo cierpię okresowo i sił nie mam. I generalnie wszystko jest na NIE. Mikołaj był dobry w tym roku ale szybko przeszła mi radość nad prezentami. Dochodzę do wniosku, że potrzebuję pomocy. Nie daję rady jak jest trudniej i muszę się zgłosić bo pigułki te słynne, co większość bierze, bo nie chcę nikomu krzywdy zrobić... Pogoda mnie dobija a chęci na cokolwiek brak absolutn…

Ślę Wam wszystkim moi drodzy i kochani czytelnicy i podglądacze, życzenia w locie między suszarką do włosów, mlekiem z butelką a pieluchą i strojeniem na Wigilię...! Świąt pełnych miłości, ciepła i spokoju :)

Nie. Nie będzie o słodyczach. Choć cukier będzie odczuwalny... Jestem Mamą. Mam Córkę. Tak to oczywiste a codziennie nie mogę się nadziwić. Jak to JA Matką? Para granatowych oczu bezczelnie wpatrzona w moją facjatę jak w obraz. I co Ona we mnie takiego widzi? Mamo chcę jeść. Daj butelkę! Mamo przytul mnie. Mamo pieluchę zmień. Mamo pobaw się ze mną. I Kaszka też mniaam. Hehe patrz jakie mam zęby :) Mamo boli mnie. Mamo nie chcę już leżeć! Mamo chcę popatrzeć. Zostaw laptopa! Mamo a kiedy będzie tata? Mamo tata się spóźnia. Foch Nie budźcie mnie! Mamo a może na dwór? Oglądamy Magdę M? Mamo swędzą mnie te zęby. Moja rączka jest taaka doobra. Zrzygałam się. Mamo jaka Ty dooobra jesteś mniaam! Mamo chcę spać. Po lulaj mnie... Jaka doobra zupka :) A Czarodziejkę z Księżyca? Jest taka kolorowa :) A jaka fajna łyżeczka Daj mi pilota. Nie mogę trafić smoczkiem do buzi. Mamo! Chodź do mnie!!! Foch Mamo leżę na brzuchu! A już nie.  Mamo fajnie śpiewasz. I tańczysz a co Ty robisz? Nie cho…

Matka lata na miotle, mopie, szczotce i szmacie jak szalona.  Pamiętam gdy jako dziecko ganiana przez mamę do pomocy przy porządkach przedświątecznych przeżywałam męki i katusze. Klęłam pod nosem i często gęsto nie hamowałam swoich frustracji zatruwając dookoła wszystkim atmosferę przygotowań. A moja Mama tak bardzo wielbiła błysk w naszym gniazdku i świeżość pachnących świąt. Teraz przyszła kryska na matyska, bo z wzajemnością zmieniłam się w moją Mamę. ROBIĘ TO SAMO! Wczoraj okna a dziś szafki w kuchni. Co prawda mam ich aż 6 ale każda w środku i na zewnątrz błyszczy. Mąż pokrzykuje na mnie: gdzie firanki? gdzie chodniki? Zimno będzie a wichura za oknami i wiatr czuć na plecach... Więc wydumałam a co! Potrzeba matką wynalazków nie? Zasłona wisi ale tak inaczej, bo druga na kanapie za nakrycie służy :) Tak Nam się spodobało, że będę polować na zasłony w SH po niedzieli. Może coś wygrzebię i okno zmienię na Święta? Uwielbiam zmiany, przestawianie mebli i sprzątanie poprzez wyrzucanie…

Dzięki temu, że wciąż się kształcę mam okazję przebywać z ludźmi i ich obserwować. Już w tamtym roku zwróciłam uwagę na pewne zjawisko. Spotkałam młode kobiety w stałych związkach partnerskich, które świadomie i otwarcie mówią o tym, że nie chcą być matkami. Sam fakt ten tak bardzo je przeraża, że strach ten paraliżuje wręcz całe ciało i umysł. Nie widzą siebie w takiej roli, małe Dziecko dla nich to abstrakcja itp.. itd... Powodów są setki, tysiące, miliony a może nawet tuziny. Gdy byłam w ciąży uznałam to za egoizm. Co ciekawe pytając się tychże kobiet czy ich mężowie/partnerzy wiedzą o ich przekonaniach odpowiadają, że nie. Panowie Ci wywierają presje na nie bo chcą mieć dzieci nie wspominając już o dalszych rodzinach rzucających co i rusz pytanie "To kiedy...?" Dziś z perspektywy bycia matką Małego Cudownego szkraba w ogóle mnie nie dziwi to podejście. Ciąża była dla mnie mało przyjemnym i trudnym okresem. Czas tuż po narodzinach był koszmarny do momentu skończenia karm…

Cholera! Jak Dzieci ROSNĄ!

Mamy w domu Bobasa. Duuużego Bobasa. Ma 4,5 miesiąca a ubranka 3-6 miesięcy są na styk. Długość Malucha to 69cm! 11 cm więcej od urodzenia! Waga - 7600. Zęby idą jak szalone obydwie jedynki na dole są widoczne. A pod palcem wyczuwamy już te górne. Za nami kolejny skok rozwojowy ale o chwili oddechu nie ma mowy... bo przecież zęby... Bobas uwielbia każde jedzenie jakie podajemy. Choć po ostatnim szczepieniu był lekki bunt. Ale najwspanialsze jest co na pierwszy rzut oka jest niewidoczne. Czyli charakterek Naszej Malutkiej. Wspominałam już o tym jak moje Dziecię potrafi się obrażać? Jak jest głodna - wrzask totalny. Momentami przeraża mnie fakt, że Bobas jest wpatrzony w matkę jak w obrazek. Potrafi się wpatrywać godzinę (!) na moją gębę. Nawet jak Ojciec wraca z pracy i bierze Dziecię to wzrok wpatrzony we mnie... W zasadzie nie wiem jak to możliwe aby tak wielbić matkę - wariatkę. Owszem matka wielbi swe Dziecię ale nie aż tak! Może za mało?

Na linii matk…

Rozszerzanie diety spędzało mi sen z powiek. Czytałam tyle ile mogłam i tylko głupiałam bardziej. Podałam jabłko - było źle. Podałam kaszkę - tu lepiej. Ale co dalej? Kupiłam pierwszą marchewkę z babydream. Moja Królewna spałaszowała na raz prawie pół słoiczka! Jak jej zabrałam to była afera. Tak jej posmakowało. Spokojnie następnego dnia dałam jej resztę. - Nic się nie działo negatywnego. Kolejnego dnia ugotowałam samodzielnie marchewkę z ziemniakiem. Wyszło 2/3 słoiczka - Malutka spałaszowała wszystko. Wczoraj natomiast zrobiłam trochę na zapas. Ugotowałam marchewki z ziemniaczkami w wodzie bez jakichkolwiek innych dodatków - zapakowałam w słoiczki m.in. po koncentratach pomidorowych (oczywiście wyszorowane i wyparzone) wyszło 5 pełnych sztuk i 6 niepełny - zjedzony dziś na raz. Reszta zawekowane czekają na kolejne dni... Do kolejnej serii dorzucę pietruszkę. Wszystkie warzywa mam z tegorocznego sezonu z własnego ogródka. Szkoda, że nie mam też owoców ale będę się rozglądać czy kto…